کرسنين سيرود، استاد ديرينهشناسي دانشگاه واشنگتن و مسئول موزه تاريخ طبيعي و فرهنگ بورک گفت: شواهد به دست آمده از اين حفرهها يا پناهگاههاي زيرزميني حاکي از آن است که آنها توسط حيوانات خشکي زيست به وجود آمدهاند تا حيوانات دريايي همچون خرچنگ.
اين حفرههاي کوچک در حدود 245 ميليون سال پيش بر اثر سيلاب پر شده و پس از عقب نشيني آب با سنگ ريزهها و سنگهاي حاصل از سيلاب مدفون شدهاند.
کارشناسان شکل شيبدار حفرهها را دليل بر تراکم جمعيت اين نوع خزندگان در انتهاي پناهگاهها هنگام جاري شدن سيل دانسته و همين امر را باعث باقي ماندن اجساد اين حيوانات در حفرهها ذکر کردهاند.
امروزه به علت انجماد هواي منطقه و پوشش يخي زمين هيچگونه اثري از حيوانات خشکي زيست نيست و اين فسيل تنها نمونه از وجود چنين حيواناتي در منطقه است.
109/
انتهای پیام/